Persbericht 02.02.2009 (nederlands) – for english version please scroll down

Arianne Olthaar - Film + kijkdozen
Keiko Sato - Installatie + collages

21 maart t/m 25 april 2009

Open: zaterdag 21.03.2009 t/m zaterdag 25.04.2008
Opening: Zaterdag 21.03.2009, 16.00 - 18:00 uur

West presenteert met trots het nieuwste werk van beeldend kunstenaars Arianne Olthaar en Keiko Sato. Wij nodigen u van harte uit voor opening op zaterdag 21 maart vanaf 16.00 uur in West aan het Groenewegje 136 in Den Haag.
Arianne Olthaar (1970, NL) heeft een fascinatie voor de vergankelijkheid van idealen en vormgeving uit de jaren ‘60 en '80. Olthaar is daarbij vooral geïnteresseerd in interieurs die destijds voor een specifiek doel zijn ontworpen. Publieke interieurs die in hun ontwerp een gedateerde moderniteit uitdrukten maar nu een sfeer van vergane glorie uitstralen en snel aan het verdwijnen zijn door renovatie of sloop.
In West toont Olthaar haar nieuwste film getiteld Restauratiewagens met beelden van lege interieurs van treinen in Oost en Zuidoost Europa. Naar aanleiding van een eerder gemaakte foto is Olthaar op zoek gegaan naar treinstellen waarvan de interieurs nog dateren uit de jaren '60 en '70. Door het vastleggen van deze publieke ruimtes brengt Olthaar een eerbetoon aan deze gedateerde interieurs met hun specifieke ambiance, verlichting, stoffering, etc.. Olthaar wil het bijzondere karakter van een restauratiewagen 'an sich' benadrukken; een bar/bistro met vastgezette meubels, beperkt in maat, zich voortbewegend door het landschap.
Wederom is er in Olthaars werk geen leven te bekennen. De film is bijna statisch, met als enig bewegend beeld het voorbijgaande landschap achter de raampjes van de verschillende treinstellen. Daarnaast toont Olthaar enkele nieuwe kijkdozen. Ook in deze werken zijn mensen en dieren afwezig waardoor de kijker bewust wordt gemaakt van zichzelf als toeschouwer en zijn relatie tot hetgeen waar hij/zij naar kijkt. De film en de kijkdozen schetsen met hun sfeer opnieuw een passende omgeving voor een klassieke Russische roman.
De premiere van de film Restauratiewagens vindt plaats in West tijdens de opening van de tentoonstelling op zaterdag 21 maart 2009.
Keiko Sato (1957, JP) geeft star materiaal, zoals servies, spiegels of stenen een andere betekenis door het te breken. Een glas is geen glas meer op het moment dat het tot kleine deeltjes verbrijzeld is. Een deel van een soepbord heeft een andere vorm dan het oorspronkelijke bord en krijgt daarmee een andere betekenis. Door het voorwerp kapot te maken en daarmee van z'n functie te ontdoen verliest het z'n eigen identiteit. Vervolgens kan Sato ermee aan de slag.
In haar eigen taal toont zij de natuur, structuur en kwaliteit van deze voorwerpen en gebruikt deze voor het maken van een installatie die gelijkenis toont met een landschap. Het statische materiaal vormt het uitgangspunt. Organisch materialen zoals rijst, meel, thee, koffie en spaghetti worden visuele verbindingsstukken. Sato's installaties tonen sensitiviteit, geweldadigheid en schoonheid op hetzelfde moment. Deze schijnbare tegenstrijdige eigenschappen worden versterkt door het gebruik van eenvoudige materialen. Contradictie in het zeer arbeidsintensieve en ook vergankelijke werk maken kwetsbaarheid zichtbaar. Het werkproces vraagt veel van de kunstenaar en zij kan soms in een andere staat van 'zijn' geraken. Dit bewustzijn maakt, zonder dat Sato haar beoordelingsvermogen of concentratie verliest, haar onderbewustzijn zichtbaar in het werk.
Voor West zal Sato op nauwgezette wijze een nieuw werk maken waarbij chaos en controle wederom in elkaar overvloeien. Bestaande huishoudelijke voorwerpen zoals borden van porcelein, kopjes en glazen vormen het uitgangspunt van een nieuw werk op de vloer van de grote ruimte van de galerie. Sinds enkele jaren gebruikt Sato ook andere manieren om concepten uit te werken. Haar collages, foto's en video zijn geïnspireerd door het werk van Pablo Picasso en Jean-Luc Godard. Dit is terug te vinden in het gebruik van beeld- en tekstfragmenten en verschillende manieren van het maken van collages. Zij stelt vragen waarop wij geen antwoorden krijgen. 'Is it pure? Is it a waste of life? Is it insane? Is it an obsession?'

english translations

Arianne Olthaar - Film + peepshow boxes
Keiko Sato - installation + collages

21 March till 25 April 2009

Open: Saturday 21.03.2009 till Saturday 25.04.2008
Opening: Saturday 21.03.2009, 16.00 - 18:00

West is proud to present new works of the artists Arianne Olthaar and Keiko Sato. You are very welcome at the opening on Saturday 21 March at 16.00 H in West, Groenewegje 136 Den Haag.
Arianne Olthaar (1970, NL) has a fascination for disappearing design and ideals from the sixties and eighties. Olthaar is especially interested in interiors from these periods that are designed for a specific purpose. Public interiors whose design itself expresses a dated modernity but now radiate an environment of faded glory. These places tend to rapidly disappear, due to renovation and modernisation.
In West Olthaar shows her newest film entitled 'Dining cars' with pictures of empty interiors of trains in East and Southeast Europe. As a result of an picture she made earlier Olthaar has searched for train compartments from which the interiors still date from the sixties and seventies. By filming these public spaces Olthaar brings a tribute to these dated interiors with their specific ambiance, lighting, upholstery, etc. Olthaar wants to emphasise the particular character of a dining car; a bar/bistro with fixed pieces of furniture, with limited measurements, moving in the landscape. Again, Olthaars work show no living creatures. The film appears almost static, with only the landscpe moving behind the windows of the train. Apart from the film, Olthaar also shows some of her new peepshow boxes. Here also, all form of human or animal life is absent. This way, the viewer will be more observant of his/her role as an observer and the relationship with what is being observed. Film and peepshow boxes exude an atmosphere fitting for a classical Russian novel.
The first viewing of the film Dining Cars takes place in West during the opening of the exhibition on Saturday March 21st 2009. Keiko Sato (1957, JP) changes the meaning of solid materials as plates, mirrors and stones by breaking them. A glass is no longer a glass when smashed to smithereens. Part of a soup bowl has a different shape than the original bowl, and therefore it changes its meaning. By breaking the bowl it loses its function, and therefore it loses its identity. Then Sato can start working.
In her own language, she shows nature, structure and quality of these objects and uses these for making an installation which resembles a landscape. The solid material is the starting point. Organic material such as rice, flour, tea, coffee and spaghetti become visual joints. Sato's installations show sensitiveness, violence and beauty at the same moment. These apperently contradictory properties are reinforced by the use of simple materials. The work being both very labour-intensive and also very transient, it makes vulnerability visible.
The work process asks a lot of the artist and she can sometimes get in a different state of mind. This conscienceness makes, without Sato losing her awareness or concentration, her subconsciousness visible in her work. For West, Sato will make a new work, in the same meticulous manner, in which chaos and control cannot be separated. Existing domestic objects such as plates of porcelein, cups and glasses form the startingpoint of a new work on the floor of the large space of the galerie.
For some years Sato has also used different ways to develop concepts. Her collages, photos and video have been inspired by the work of Pablo Picasso and Jean-Luc Godard. This shows in the use of picture- and textfragments and several different ways of making collages. She asks questions, but we will get no answers. 'Is it pure? Is it a waste or life? Is it insane? Is it an obsession?'