Kees Koomen for chmkoome's Blog

De tentoonstelling “Baladia” van Ad van Denderen bij West in Den Haag was vandaag aanleiding tot een “artist-talk” waarin met de fotograaf gesproken werd over de foto’s die hij laat zien en hoe hij vanuit zijn ontwikkeling tot dit werk kwam. Gesprekspartner en moderator bij dit gesprek was Flip Bool (kunsthistoricus gespecialiseerd in fotografie) die het verleden en bepaalde gebeurtenissen in Van Denderen’s carrière doornam. Uit dit gesprek werd duidelijk dat de fotograaf al lang in het Midden Oosten komt en dat hij daar een enorme ontwikkeling heeft zien plaats vinden in de verhouding tussen de verschillende bevolkingsgroepen in dit gebied. Ook bleek dat hij in het kiezen van zijn onderwerpen altijd eigenzinnige keuzes heeft gemaakt om te pogen onderwerpen in de diepte te behandelen en dat juist in die keuzes de kwaliteit van zijn werk zich al begint af te tekenen. Baladia is een van de keuzes die hij maakte, omdat daarin een aantal elementen samen komen die de huidige situatie in Israël tekenen: de Amerikaanse alliantie, de houding naar de Palestijnen en de andere bevolkingsgroepen die in en om Israël wonen en de cynische manier waarop het leger daarop reageert.
Baladia is een stadje in de Negev woestijn dat is gebouwd met Amerikaans geld om invallen en strijd in het een stedelijke omgeving te oefenen, ook de Amerikanen maken daar gebruik van voor hun strijd in diverse regio in de nabijheid van Israël. Van Denderen vroeg zich af waar de stervormige gaten in de gebouwen vandaan kwamen en hem werd verteld dat het leger de strategie was begonnen om in dit soort Kasbah-achtige bebouwing te benaderen met steenboren zodat ze niet door alle levensgevaarlijke steegjes en sloppen door de stad hoefden te gaan om tegenstanders achterna te gaan, maar dat ze in staat waren door middel van het boren van gaten in rechte lijn door zo’n buurt te manoeuvreren. Voor Baladia was een mal gemaakt van zo’n gat waaruit een aantal gelijke elementen op een aantal plekken in het stadje waren ingebouwd.

Aan de hand van verschillende fotoboeken wordt duidelijk dat hij pas laat en na veel twijfel over ging van zwart wit naar kleur. Op een opmerking van Bool over de afwezigheid van mensen op de foto’s van Baladia merkte hij op dat het inderdaad niet typerend is voor zijn werk, maar dat hij hiertoe had besloten om het vervreemdingselement dat in de foto’s zit te versterken. Het is niet iets dat hij zich voor de toekomst heeft voorgenomen en dat lijkt inderdaad logisch voor een fotograaf die door zijn carrière altijd vanuit een humanistisch standpunt gewerkt heeft.
Op de vraag hoe dat zit met de kunstzinnigheid van zijn foto’s, hij exposeert tenslotte in een galerie, antwoordt hij dat kunst is wat men dat er van gemaakt heeft: men noemt het kunst en dat zal dan wel zo zijn, het verandert niets in zijn manier van werken. Bool merkt daarbij op dat met de verminderde interesse voor journalistieke of documentaire fotografie in de pers die fotografen toch een markt moeten zien te vinden en dat het voor dergelijke fotografen goed is dat zij door kunnen werken met beursen van het Mondriaanfonds en dat hun werk in galeries te koop wordt aangeboden.
Al bij al een bijzonder interessant gesprek, niet in het minst door de informele maar goed geïnformeerde toon van Flip Bool. Het gezelschap werd daarna genood een brunch te genieten die heel passend uit Mezze bestond.

Edie Peters for PhotoQ
Den Haag - Het Haagse West presenteert het project Baladia van Ad van Denderen. De fotograaf bezocht Israël en de bezette gebieden meerdere malen. Van Denderen kreeg toegang tot het leven van alledag van Israëli’s en Palestijnen en deed vanbinnen uit zorgvuldig verslag van de waanzin in dit onontwarbare misverstand. Het conflict laat hem echter niet los en in februari 2012 is hij terug gegaan om het National Urban Training Centre Baladia in beeld te brengen... [continue reading]

Kees Koomen for chmkoome's Blog

Een Arabisch spookstad?
Nee, het grootste trainingscentrum van het Israëlische leger.