Faire et défaire, c’est toujours travailler
07.06.2008 — 05.07.2008Faire et défaire, c’est toujours travailler
07.06.2008 — 05.07.2008Installation view 'Faire et défaire, c’est toujours travailler', June 2008 (works by Vincent Ganivet & Simon Boudvin).
please scroll down for the english version
7 juni — 5 juli 2008
West / Le Commissariat presenteren:
'Faire et défaire, c’est toujours travailler'
Fayçal Baghriche FR, Simon Boudvin FR, Matthieu Clainchard FR, Simona Denicolaï & Ivo Provoost BE, Marcel Dionne US, Vincent Ganivet FR, Lars Laumann NO, Nicolas Milhé FR and Fred Pradeau FR
Opening: zaterdag 7 juni om 16 uur
Extra: Artist talks zondag 8 juni om 20 uur
Een kaart, een muur, behang, een raam, een boekenkast, een kelder, een lamp, een lijst en bouwmateriaal.
Het uitgangspunt van deze tentoonstelling is structuur. Maar niets is wat het lijkt. Alles is uitgediept, binnenstebuiten gekeerd, omgedraaid of gebroken en weer gerepareerd. Zelfs als de gekozen techniek gelijk is zijn de verwijzingen en standpunten anders.
Er worden dwarsverbanden gelegd tussen de werken van deze tien kunstenaars die allen tot dezelfde generatie behoren. De overeenkomsten zitten in de kritische, humoristische kijk op de (plastic) consumptie maatschappij. Als hedendaags kunstenaars werken zij verder in de traditie van het deconstructivisme. Met trucage, elementen uit films, wegwerpcultuur en het oneigenlijk gebruik van materiaal onderzoeken Baghriche, Boudvin, Clainchard, Denicolaï & Provoost, Dionne, Ganivet, Laumann, Milhé en Pradeau de deconstructie van de logica. In elk werk vindt men (schijnbare) tegenstellingen en tegenstrijdigheden, waarbij het deconstrueren laat zien hoe sterk deze begrippen vervlochten zijn.
De tentoonstelling in West vormt een klein universum gebaseerd op stukjes omgeving en (on)logische delen.
Fayçal Baghriche (1972) wil de wereld 'mooier' maken. Niet zonder ironie kijkt hij met een kritisch oog naar de kunst. Hij gebruikt verschillende media in de vorm van film en installaties om zijn ingrepen te doen. In West toont Baghriche ruimtelijk werk in de vorm van behang en een - nooit eerder vertoonde - eindeloze video getiteld 'Révolutions' over het Louvre, mensen, kunst en architectuur.
Simon Boudvin (1979) laat verminkingen van het stedelijk landschap en urbanisatie zien in installaties en foto's. Boudvin geeft in een serie getiteld 'Concave' de werkelijkheid weer en vormt tegelijkertijd een architecturaal project. De gewonnen (stenen) materialen laten verloren ruimtes achter die door Boudvin wordt geconfisceerd. De foto's zijn met grote zorgvuldigheid gemaakt en zijn feitelijk montages in de realiteit.
Matthieu Clainchard (1973) zijn werk bestaat uit het zichtbaar maken van het begrip ontoereikendheid, aantonen van toevalligheden en verschuiven van de realiteit. Hij bewerkstelligt dat door de context drastisch te wijzigen. In West stelt hij logica aan de kaak door met een (stunt) techniek uit de filmwereld te kijker te verwarren.
De kunstproductie van Simona Denicolaï (1972) & Ivo Provoost (1974) is een poging om de kunst te onttrekken aan elke vorm van wereldvreemde context waarin de kunst niet meer bij machte is terug te koppelen naar de economische en sociale realiteit in de samenleving. Niet voor niets is de aardworm die ‘zijn context inslikt, verteert en uitschijt om te overleven en te evolueren...’ het terugkerende logo binnen hun artistieke credo.
Marcel Dionne toont een 'ready made' een klein werk dat je doet twijfelen aan de opzet van een tentoonstelling. Je kan het beschouwen als een nihilistisch of ironisch werk maar in feite is het hedendaags werk in de geest van Duchamp.
Vincent Ganivet (1976) is een beeldhouwer die die met basismaterialen uit de bouw werkt. Zijn rudimentaire werken zijn ondanks het gebruik van betonblokken, hout, water en ijzer bijzonder esthetisch en subtiel. Gavinets beeldhouwwerk is niet statisch, het kan rampen veroorzaken als hij werkt met dynamiet en water. Kijkers worden genoodzaakt afstand te houden.
Voor West maakt hij nieuw 'site-specific' werk.
Lars Laumann (1977) toont in West een bewerkt deel van de film 'Top Secret' door Jim Abrahams, David & Jerry Zucker die oorspronkelijk achterstevoren is opgenomen. Laumann laat deze scene voor- en achterwaarts zien waardoor de kijker in een geestelijk labyrint terechtkomt terwijl hij probeert het te begrijpen.
Nicolas Milhé (1976) is gespecialiseerd in de esthetica van de storing. De kijker wordt door hem gedesoriënteerd door omdraaingen en veranderingen van de de context. Dat geeft ruimtelijke beelden met een idealistische kijk op de wereld. Een vrijstaand deel van een betonnen muur, 6 meter hoog, op een pleintje in Rennes, Frankrijk. Een Jeep Cherokee wordt compleet gecamoufleerd met een hoes van leer met franjes en een plattegrond waarbij de westkust is gesitueerd in het oosten. Zijn werk in de openbare ruimte maakt direct contact met mensen door de herkenbare beeldtaal. Milhé is geen 'uitvinder', hij is een kunstenaar die de geest van de kijker transformeert.
Fred Pradeau (1970) verstoort onze mening over sociologische onderwerpen door de paradox op te zoeken. Pradeau destilleerde Coca-cola tot een alcoholische drank, organiseerde bokswedstrijden in een galerie en vertaalde teksten van Markies de Sade in het Arabisch. Zijn ideëen zijn eigentijdse ingrepen die ons aan het denken zetten.
Graag nodigen wij u en uw vrienden uit voor de opening op zaterdag 7 juni om 16:00 uur.
Op zondag 8 juni om 20:00 uur zijn er 'artist talks' waarbij Fayçal Baghriche, Simon Boudvin, Matthieu Clainchard, Simona Denicolaï & Ivo Provoost en Vincent Ganivet vertellen over hun werk.
Met vriendelijke groet, Marie-José Sondeijker
Voor persfoto’s kunt u ons bellen op 070.392.53.59 of emailen.
-----
english translation
7 June — 5 July 2008
West/Le Commissariat present:
'Faire et défaire, c’est toujours travailler'
Fayçal Baghriche FR, Simon Boudvin FR, Matthieu Clainchard FR, Simona Denicolaï & Ivo Provoost BE, Marcel Dionne US, Vincent Ganivet FR, Lars Laumann NO, Nicolas Milhé FR and Fred Pradeau FR
Opening: Saturday 7th of June at 16 h
Extra: 'Artist talks' Sunday 8th of June at 20 h
A map, a wall, wallpaper, a window, a bookcase, a cellar, a lamp, a frame and construction material.
The main point of this exhibition is structure. But nothing is what it seems. Everything has been well thought-out, turned inside-out, changed, broken and repaired. Even when the chosen technique is similar, the references and points of view are very different.
This exhibition finds connections between the work of these ten artists who all belong to the same generation. The connection can be found in the critical, humoristic look on (plastic) consumer-society. As contemporary artists they continue to work in the tradition of the Deconstruction. With trickery, elements from films, aspects of the waste-economy and the improper use of material Baghriche, Boudvin, Clainchard, Denicolaï & Provoost, Dionne, Ganivet, Laumann, Milhé and Pradeau examine the deconstruction of logic. In each work one (apparently) finds antagonisms and contradictions, while the deconstruction shows how strongly these terms are interwoven. The exhibition in West forms a small cosmos based on particles of surroundings and (non)logical elements.
Fayçal Baghriche (1972) want to make the world 'more beautiful'. Not without irony he looks at art with a critical eye. He uses several techniques in the form of film and installations to create his interventions. In Galerie West Baghriche shows spatial work in the form of wallpaper and - never shown before- an endless video entitled ' Révolutions' concerning The Louvre, people, art and architecture.
Simon Boudvin (1979) shows infestations of the urban landscape and urbanisation in installations and foto's. Boudvin showcases reality in a series entitled 'Concave', which, at the same time, forms an architectural project. The acquired (stone) material leaves spaces behind which are confiscated by Boudvin. The foto's have been made with great care and are in essence assemblies of reality.
Matthieu Clainchard (1973) shows work which visualises the term inadequacy, shows contingency and shifts reality. He brings that about by modifying the context drastically. In West he escapes logic by using (stunt)film techniques to confuse the onlookers.
The art production of Simona Denicolaï (1972) & Ivo Provoost (1974) is an attempt to withdraw art from each form of unworldly context in which it no longer gives feedback at powers of the economic and social reality in society. Not accidentally, the earthworm which `swallow its context, digests it and passes it on to survive and evolve…' is the everpresent logo within their artistic credo.
Marcel Dionne shows a 'ready made', a small work of which you will develop some doubts as to the set-up of the exhibition. You can consider it as a nihilistic or ironical work but in fact it is a contemporary work in the spirit of Duchamp.
Vincent Ganivet (1976) is a sculptor who works with base material from construction-sites. His rudimentary work is, in spite of the use of concrete block-systems, wood, water and iron, particularly aesthetic and subtle. Gavinets sculptures are not static, they can cause calamities as he works with dynamite and water. Onlookers are requested to keep their distance. For West he makes a new 'site-specific' work.
Lars Laumann (1977) shows an adapted part of the film ' Top Secret' by Jim Abrahams, David & Jerry Zucker which originally was shot backwards. Laumann shows this scene forwards and backwards, the result of which will leave the onlookers in a mental maze trying to understand it.
Nicolas Milhé (1976) has been specialising in the aesthetics of disturbances. The onlooker will be disoriented by his inversions and changes of context. They result in spatial pictures with an idealistic look on the world. An seperate part of one conrete wall, 6 meters high, on a small square in Rennes, France. A Jeep Cherokee completely camouflaged with a leather cover with fringes and a map where the west coast has been situated in the east. His work in the public space makes direct contact with the people using recognizable icons. Milhé is not an 'inventor', he is an artist that transfoms the minds of the bypassers.
Fred Pradeau (1970) disturbs our opinion concerning sociological subjects by looking for the paradox. Pradeau distilled Coca-Cola into an alcoholic beverage, organised fightgames in an art gallery and translated texts of the marquis De Sade in Arab. His ideas are contemporary interventions which makes us use our minds.
We want to invite you and your friends for the opening on Saturday 7 June at 16:00 o'clock.
On Sunday 8 June at 20:00 o'clock we host an 'artist talk', at which Fayçal Baghriche, Simon Boudvin, Matthieu Clainchard, Simona Denicolaï & Ivo Provoost and Vincent Ganivet will talk about their work.
Kind regards, Marie-José Sondeijker
For press photographs you can call us at 0031(0)70.392.53.59 or use e-mail!
7 juni — 5 juli 2008
West / Le Commissariat presenteren:
'Faire et défaire, c’est toujours travailler'
Fayçal Baghriche FR, Simon Boudvin FR, Matthieu Clainchard FR, Simona Denicolaï & Ivo Provoost BE, Marcel Dionne US, Vincent Ganivet FR, Lars Laumann NO, Nicolas Milhé FR and Fred Pradeau FR
Opening: zaterdag 7 juni om 16 uur
Extra: Artist talks zondag 8 juni om 20 uur
Een kaart, een muur, behang, een raam, een boekenkast, een kelder, een lamp, een lijst en bouwmateriaal.
Het uitgangspunt van deze tentoonstelling is structuur. Maar niets is wat het lijkt. Alles is uitgediept, binnenstebuiten gekeerd, omgedraaid of gebroken en weer gerepareerd. Zelfs als de gekozen techniek gelijk is zijn de verwijzingen en standpunten anders.
Er worden dwarsverbanden gelegd tussen de werken van deze tien kunstenaars die allen tot dezelfde generatie behoren. De overeenkomsten zitten in de kritische, humoristische kijk op de (plastic) consumptie maatschappij. Als hedendaags kunstenaars werken zij verder in de traditie van het deconstructivisme. Met trucage, elementen uit films, wegwerpcultuur en het oneigenlijk gebruik van materiaal onderzoeken Baghriche, Boudvin, Clainchard, Denicolaï & Provoost, Dionne, Ganivet, Laumann, Milhé en Pradeau de deconstructie van de logica. In elk werk vindt men (schijnbare) tegenstellingen en tegenstrijdigheden, waarbij het deconstrueren laat zien hoe sterk deze begrippen vervlochten zijn.
De tentoonstelling in West vormt een klein universum gebaseerd op stukjes omgeving en (on)logische delen.
Fayçal Baghriche (1972) wil de wereld 'mooier' maken. Niet zonder ironie kijkt hij met een kritisch oog naar de kunst. Hij gebruikt verschillende media in de vorm van film en installaties om zijn ingrepen te doen. In West toont Baghriche ruimtelijk werk in de vorm van behang en een - nooit eerder vertoonde - eindeloze video getiteld 'Révolutions' over het Louvre, mensen, kunst en architectuur.
Simon Boudvin (1979) laat verminkingen van het stedelijk landschap en urbanisatie zien in installaties en foto's. Boudvin geeft in een serie getiteld 'Concave' de werkelijkheid weer en vormt tegelijkertijd een architecturaal project. De gewonnen (stenen) materialen laten verloren ruimtes achter die door Boudvin wordt geconfisceerd. De foto's zijn met grote zorgvuldigheid gemaakt en zijn feitelijk montages in de realiteit.
Matthieu Clainchard (1973) zijn werk bestaat uit het zichtbaar maken van het begrip ontoereikendheid, aantonen van toevalligheden en verschuiven van de realiteit. Hij bewerkstelligt dat door de context drastisch te wijzigen. In West stelt hij logica aan de kaak door met een (stunt) techniek uit de filmwereld te kijker te verwarren.
De kunstproductie van Simona Denicolaï (1972) & Ivo Provoost (1974) is een poging om de kunst te onttrekken aan elke vorm van wereldvreemde context waarin de kunst niet meer bij machte is terug te koppelen naar de economische en sociale realiteit in de samenleving. Niet voor niets is de aardworm die ‘zijn context inslikt, verteert en uitschijt om te overleven en te evolueren...’ het terugkerende logo binnen hun artistieke credo.
Marcel Dionne toont een 'ready made' een klein werk dat je doet twijfelen aan de opzet van een tentoonstelling. Je kan het beschouwen als een nihilistisch of ironisch werk maar in feite is het hedendaags werk in de geest van Duchamp.
Vincent Ganivet (1976) is een beeldhouwer die die met basismaterialen uit de bouw werkt. Zijn rudimentaire werken zijn ondanks het gebruik van betonblokken, hout, water en ijzer bijzonder esthetisch en subtiel. Gavinets beeldhouwwerk is niet statisch, het kan rampen veroorzaken als hij werkt met dynamiet en water. Kijkers worden genoodzaakt afstand te houden.
Voor West maakt hij nieuw 'site-specific' werk.
Lars Laumann (1977) toont in West een bewerkt deel van de film 'Top Secret' door Jim Abrahams, David & Jerry Zucker die oorspronkelijk achterstevoren is opgenomen. Laumann laat deze scene voor- en achterwaarts zien waardoor de kijker in een geestelijk labyrint terechtkomt terwijl hij probeert het te begrijpen.
Nicolas Milhé (1976) is gespecialiseerd in de esthetica van de storing. De kijker wordt door hem gedesoriënteerd door omdraaingen en veranderingen van de de context. Dat geeft ruimtelijke beelden met een idealistische kijk op de wereld. Een vrijstaand deel van een betonnen muur, 6 meter hoog, op een pleintje in Rennes, Frankrijk. Een Jeep Cherokee wordt compleet gecamoufleerd met een hoes van leer met franjes en een plattegrond waarbij de westkust is gesitueerd in het oosten. Zijn werk in de openbare ruimte maakt direct contact met mensen door de herkenbare beeldtaal. Milhé is geen 'uitvinder', hij is een kunstenaar die de geest van de kijker transformeert.
Fred Pradeau (1970) verstoort onze mening over sociologische onderwerpen door de paradox op te zoeken. Pradeau destilleerde Coca-cola tot een alcoholische drank, organiseerde bokswedstrijden in een galerie en vertaalde teksten van Markies de Sade in het Arabisch. Zijn ideëen zijn eigentijdse ingrepen die ons aan het denken zetten.
Graag nodigen wij u en uw vrienden uit voor de opening op zaterdag 7 juni om 16:00 uur.
Op zondag 8 juni om 20:00 uur zijn er 'artist talks' waarbij Fayçal Baghriche, Simon Boudvin, Matthieu Clainchard, Simona Denicolaï & Ivo Provoost en Vincent Ganivet vertellen over hun werk.
Met vriendelijke groet, Marie-José Sondeijker
Voor persfoto’s kunt u ons bellen op 070.392.53.59 of emailen.
-----
english translation
7 June — 5 July 2008
West/Le Commissariat present:
'Faire et défaire, c’est toujours travailler'
Fayçal Baghriche FR, Simon Boudvin FR, Matthieu Clainchard FR, Simona Denicolaï & Ivo Provoost BE, Marcel Dionne US, Vincent Ganivet FR, Lars Laumann NO, Nicolas Milhé FR and Fred Pradeau FR
Opening: Saturday 7th of June at 16 h
Extra: 'Artist talks' Sunday 8th of June at 20 h
A map, a wall, wallpaper, a window, a bookcase, a cellar, a lamp, a frame and construction material.
The main point of this exhibition is structure. But nothing is what it seems. Everything has been well thought-out, turned inside-out, changed, broken and repaired. Even when the chosen technique is similar, the references and points of view are very different.
This exhibition finds connections between the work of these ten artists who all belong to the same generation. The connection can be found in the critical, humoristic look on (plastic) consumer-society. As contemporary artists they continue to work in the tradition of the Deconstruction. With trickery, elements from films, aspects of the waste-economy and the improper use of material Baghriche, Boudvin, Clainchard, Denicolaï & Provoost, Dionne, Ganivet, Laumann, Milhé and Pradeau examine the deconstruction of logic. In each work one (apparently) finds antagonisms and contradictions, while the deconstruction shows how strongly these terms are interwoven. The exhibition in West forms a small cosmos based on particles of surroundings and (non)logical elements.
Fayçal Baghriche (1972) want to make the world 'more beautiful'. Not without irony he looks at art with a critical eye. He uses several techniques in the form of film and installations to create his interventions. In Galerie West Baghriche shows spatial work in the form of wallpaper and - never shown before- an endless video entitled ' Révolutions' concerning The Louvre, people, art and architecture.
Simon Boudvin (1979) shows infestations of the urban landscape and urbanisation in installations and foto's. Boudvin showcases reality in a series entitled 'Concave', which, at the same time, forms an architectural project. The acquired (stone) material leaves spaces behind which are confiscated by Boudvin. The foto's have been made with great care and are in essence assemblies of reality.
Matthieu Clainchard (1973) shows work which visualises the term inadequacy, shows contingency and shifts reality. He brings that about by modifying the context drastically. In West he escapes logic by using (stunt)film techniques to confuse the onlookers.
The art production of Simona Denicolaï (1972) & Ivo Provoost (1974) is an attempt to withdraw art from each form of unworldly context in which it no longer gives feedback at powers of the economic and social reality in society. Not accidentally, the earthworm which `swallow its context, digests it and passes it on to survive and evolve…' is the everpresent logo within their artistic credo.
Marcel Dionne shows a 'ready made', a small work of which you will develop some doubts as to the set-up of the exhibition. You can consider it as a nihilistic or ironical work but in fact it is a contemporary work in the spirit of Duchamp.
Vincent Ganivet (1976) is a sculptor who works with base material from construction-sites. His rudimentary work is, in spite of the use of concrete block-systems, wood, water and iron, particularly aesthetic and subtle. Gavinets sculptures are not static, they can cause calamities as he works with dynamite and water. Onlookers are requested to keep their distance. For West he makes a new 'site-specific' work.
Lars Laumann (1977) shows an adapted part of the film ' Top Secret' by Jim Abrahams, David & Jerry Zucker which originally was shot backwards. Laumann shows this scene forwards and backwards, the result of which will leave the onlookers in a mental maze trying to understand it.
Nicolas Milhé (1976) has been specialising in the aesthetics of disturbances. The onlooker will be disoriented by his inversions and changes of context. They result in spatial pictures with an idealistic look on the world. An seperate part of one conrete wall, 6 meters high, on a small square in Rennes, France. A Jeep Cherokee completely camouflaged with a leather cover with fringes and a map where the west coast has been situated in the east. His work in the public space makes direct contact with the people using recognizable icons. Milhé is not an 'inventor', he is an artist that transfoms the minds of the bypassers.
Fred Pradeau (1970) disturbs our opinion concerning sociological subjects by looking for the paradox. Pradeau distilled Coca-Cola into an alcoholic beverage, organised fightgames in an art gallery and translated texts of the marquis De Sade in Arab. His ideas are contemporary interventions which makes us use our minds.
We want to invite you and your friends for the opening on Saturday 7 June at 16:00 o'clock.
On Sunday 8 June at 20:00 o'clock we host an 'artist talk', at which Fayçal Baghriche, Simon Boudvin, Matthieu Clainchard, Simona Denicolaï & Ivo Provoost and Vincent Ganivet will talk about their work.
Kind regards, Marie-José Sondeijker
For press photographs you can call us at 0031(0)70.392.53.59 or use e-mail!